De Maasvlakte deel 3
Om 10.30 rijden we met een gepakte auto richting de Maasvlakte. De eerste visverhalen passeren al de revue voordat we de snelweg op draaien. De weersomstandigheden zijn goed te noemen dus de mannen hebben er zin in. Vandaag is de catering in handen van Peter en we starten met een kop koffie/thee en een heerlijke donut. Na het optuigen van de hengel stappen we de Waterweg in.
Na wat klauterwerk hebben we onze positie bereikt op de dam en kunnen de lijnen worden gestrekt. Op het programma staat zeebaars, geen scholenbaars maar een degelijke vis die de hengel doet kraken en de reel laat gillen. We doen ons uiterste best om een prachtige zeebaars te haken.
Maar in de eerste sessie weten Peter en Hein alleen een krab te haken. Dan is het tijd om te pauzeren. De klapstoeltjes zijn een heerlijke uitkomst om van de met gerookte zalm en kruidenkaas belegde broodjes te genieten. Zo vangen we toch nog vis. Die Peter weet wel hoe je de innerlijke mens moet verwennen.
De tweede poging is een stuk korter, het troebele water geeft geen goed gevoel en ook de andere vissers verlaten deze stek zonder een kromme hengel. We verkassen dan maar naar de Papegaai bek. Een bekende plek waar al vaker een knappe zeebaars op de kant is gekomen, alleen nog niet bij ons. Het water is hier een stuk helderder en dat geeft de burger weer moed.
Hein weet hier een zeebaars(je) te haken en ik voel weerstand en verspeel mijn onderlijn. Peter verspeelt een hand vol vliegen waaronder een prachtige vlieg a 6,50, dat is altijd even slikken. Ook hier doen we ons uiterste best maar verder blijft het stil. Het wolkenspel in de lucht is prachtig om naar te kijken.
Het lukt ons niet om een knappe zeebaars of andere zoutwater vissen te haken. We besluiten nog een laatste stop bij het Oostvoornse meer te maken. Maar voordat we te water gaan steken we nog even de BBQ aan en worden we weer getrakteerd op een volgende culinaire versnapering. Op deze manier valt het allemaal best mee als je niet of niet veel vangt.
Ik strek mijn lijn en vis mijn streamer rustig binnen en bij de vierde worp is het hangen. Maar de hengel buigt maar niet echt door, een kleine maar dapper regenboog verschijnt onder mijn voeten. Nog even een foto en dan kan hij weer zwemmen.
Na nog een paar kleine aanbeten leg ik de hengel weg en geniet ik van het prachtige uitzicht. De imposante lucht die over trekt moet nog even op de gevoelige plaat.
Dan houden we het voor gezien. Hein heeft nog een regenboog na een mooie luchtsprong gelost. We hebben weer een dappere poging gedaan en we zullen weer terug komen om het nog maal te proberen en wat zal de beloning fijn voelen als het ooit mag lukken.
Maar voor vandaag doet het niets af van de imposante omgeving, culinaire en gezellig trip met de vismaten.
Een vis sla je in het algemeen gemakkelijker aan de haak dan een goede vriendschap!
De viskalebuitenman groet u met een gebruind bolletje.